Historia parafii

Na początku XV w. istniała tu filia par. w Błyszczu (obecnie Pawłów). 11 IV 1457 r. nastąpiła erekcja parafii Olchowiec. Obejmowała ona terytorium nie tylko obecnej par. olchowieckiej, ale również dzisiejszych par. Syczyn, Cyców i Wierzbica. W 1534 r. rodzina Śmietanków zwiększyła jej uposażenie. W życiu duszpasterskim szczególną rolę odgrywał zakorzeniony od dawna kult św. Walentego (chorzy przybywają tu do jego obrazu). Dawniej w Olchowcu mieszkali również unici. Od połowy XVIII do II połowy XIX w. posiadali oni tutaj swoją parafię.             Mieli oni również swoje kościoły parafialne w Bezku i Pniównie. Przed II wojną światową teren parafii zamieszkiwali także protestanci. Do II wojny światowej istniało na terenie parafii Olchowiec 7 cerkwi. Archiwum parafialne zawiera m.in. księgi metrykalnne od 1791r., wizytacje od 1928 r., kronikę par. od 1962 r. Przy parafii istniała biblioteka, z której zachowało się około 50 dzieł teologicznych w języku łacińskim (księgozbiór sięga XVIII w.). Cmentarz grzebalny został założony w 1904 r. w odległości ok. 0,5 km od dawnego. Do 1992 r. par. wchodziła w skład dekanatu Chełm – Zachód. Kościół wzniesiony w I połowie XV w. nosił wezwanie św. Mikołaja, Leonarda i Małgorzaty. Nowy wybudowano około 1680 r. pw. Wniebowzięcia NMP, św. Jana Chrzciciela, Mikołaja, Leonarda i Małgorzaty. Obecnie istniejący, pw. św. Małgorzaty DM, został wzniesiony w latach 1788-1791. Fundatorem był właściciel majątku Święcica i Pniówno Józef Komorowski. Około 1898 r. budynek został wewnątrz wzmocniony „lisicami”, wstawiono także nowe podwaliny. Budynek drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany, jednonawowy, przy prezbiterium zakrystia z przedsionkiem, wystrój wnętrza o charakterze późnobarokowym (koniec XVIII w.), ołtarze drewniane. W ołtarzu głownyym umieszczono 2 obrazy: Wniebowzięcia NMP, malowanego na desce (XV w.), w srebrnej sukience z w. XVIII i – na zasuwie – Niepokalanego Poczęcia NMP (XIX/XX w.). Nadto 3 ołtarze boczne: po prawej stronie z obrazem św. Małgorzaty (XVIII w., odnawiany w 1935 r.), pierwszy po stronie lewej – z obrazem św. Tekli (koniec XVIII w.), drugi z obrazami Przemienienia Pańskiego (XIX w.) i z ludowym św. Walentego (XIX/XX w.). W nawie, na belce tęczowej, znajduje się drewniany krzyż z II połowy XVII w. Na chórze muzycznym nadwieszonym na profilowanej belce organy z XIX w. (od 1997 r. nieczynne). Ambona, z rzeźbą św. Tekli na baldachimie pochodzi z XVIII w. W prezbiterium są 3 zabytkowe obrazy z XVI i XVIII w. Kościół posiada nadto zabytkowe feretrony. W zakrystii znajdują się cenne ornaty, kapy i 2 kielichy mszalne (wszystko z XVIII w.). W przedsionku kościoła stoi kamienna kropielnica z 1797 r. Kapitalny remont kościoła w Olchowcu wraz z renowacją ołtarzy i obrazów przeprowadzony został w 1984 roku za abp. Bolesława Pylaka i ks. Henryka Szymańskiego - byłego proboszcza tutejszej parafii. Obok kościoła znajduje się murowana dzwonnica z XVIII w. (późnobarokowa), a na niej 2 dzwony zakupione w Łodzi w 1954 r. – jeden o wadze 364, drugi – 264 kg. Na cmentarzu przykościelnym stoi drewniana kapliczka – daszek na 4 słupkach, a wewnątrz rzeźba NMP Niepokalanej z końca XVIII w. Na cmentarzu grzebalnym znajdują się grobowce właścicieli okolicznych majątków : Olędzkich, Załuskich, Lechnickich i Gorzowskich.